camera obscura – instalacja architektoniczna na Zakolu Wawerskim

Rycina: camera obscura w formie przenośnego pomieszczenia w: Athanasius Kircher, „Ars Magna Lucis et Umbrae”, 1645

Wielkoformatowa camera obscura to instalacja, która przez pewien czas stała na Zakolu Wawerskim, pozwalając chętnym wprowadzić się w medytacyjny stan uważnej obserwacji poprzez wsłuchiwanie się w dźwięki otoczenia oraz wpatrywanie w powoli pojawiający się w ciemnym wnętrzu obraz.

Projekt został zainicjowany przez Krysię Szmek z grupy Zakole. Zasadę działania camery obscury wykorzystała jako wymagające koncentracji i cierpliwości narzędzie do obserwowania przyrody.

Camerę zaprojektowaliśmy i zbudowaliśmy jako lekką, łatwo składalną i demontowalną szkatułkę, w której komfortowo mieści się jedna lub (nieco mniej komfortowo) kilka osób.
Na podstawie ze skrzynek po napojach umieściliśmy drewniany szkielet, szczelnie otulony nieprzepuszczającą światła tkaniną.

Przenośny namiot służył jako totem i fizyczny punkt centralny dla spacerów badawczych po Zakolu Wawerskim, jednym z najważniejszych i najciekawszych przyrodniczo terenów Warszawy.

projekt i realizacja 2020
lokalizacja Warszawa, Zakole Wawerskie
klient Krytyka Polityczna

materiały drewno, plastikowe skrzynki po napojach, tkanina zaciemniająca

współpraca Krysia Szmek, Anna Zawadzka-Sobieraj, Zakole

projekcja Zakola z wizjera camery obscury